လူတိုင္းေပ်ာ္ေသာ အိမ္သို႕

ဘ၀ကို ေပါ႕ပ်က္ပ်က္ေနတဲ႕ သူ

ဘ၀ကို အတည္ ေနတဲ႕သူ

ဘ၀ကို ေပါ႕ေပါ႕ပါးပါးေနတဲ႕သူေတြ ဆိုပီး

လူေတြကို ေယဘူယ်တြက္ထုတ္ၾကည္႕လိုက္ရင္

ကြ်န္ေတာ္က ေပါ႕ေပါ႕ပါးပါးနဲ႕ ျဖတ္သန္းေနတဲ႕

ေကာ္ဖီသိပ္ၾကိဳက္တဲ႕ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ ဆုိပါေတာ႕ဗ်ာ ။

*

ေလာကၾကီးက သိပ္ကို ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းတာကို ကဗ်ာဆရာ ဆိုတဲ႕ က်ဳပ္တို႕ကပဲ သိနိုင္တာမဟုတ္ေပမဲ႕

က်ဳပ္တို႕က

အဲဒီခ်စ္ဖို႕ေကာင္းတယ္ဆိုတာကို ပိုပီး အေသးစိတ္ တိက် ေရးျပနိုင္တယ္ ။

*

အပင္ေပၚက အရြက္တစ္ရြက္ ေျမေပၚေၾကြတာလည္း

ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ျဖစ္တာဘဲ

ေျမာက္ျပန္ေလ ေတြတိုက္တုန္းက မိုးဖြဲေတြ ပါေနတာက လည္း ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ဘဲ

အဲဒါေၾကာင္႕

ပတ္၀န္းက်င္ေလာကၾကီး ကို အခ်စ္တက္ဆံုးေတြထဲမွာ

ကဗ်ာစာ ေရးတဲ႕သူေတြက ထိပ္ဆံဳးက ဆိုတာကိုျငင္းဖို႕မလြယ္ဘူး ။

*

အဲဒီ နွင္းက်တဲ႕ ေဆာင္းည ေတြမွာ ဂစ္တာတစ္လက္ကို ထမ္းပီး

ခ်စ္သူမရွိ တဲ႕

လမ္းအိုအိုေဒါင္႕မွာ

တစ္ေယာက္ထည္း ေဆြးေနရတာကို လည္း ခံုမင္တယ္ ။

*

လျပည္႕ညမွာ

ခ်စ္သူက လမင္းကိုၾကည္႕ေနမွာကိုျမင္ေယာင္ပီး

က်ဳပ္ဆီမွာ တိမ္ဖံုးေနသလို

ကိုးလိုးကန္႕လန္႕ ရသ ေတြကလည္း ကာရန္မက်တက် ကဗ်ာေတြပါဘဲ ။

*

အေမက ေတာ႕ ကိုယ္႕ဘ၀ကို ရပ္တည္လို႕ရေအာင္

လူရိုေသ ရွင္ရိုေသ အလုပ္တစ္ခုလုပ္ဖို႕ေျပာတိုင္း

ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕မာနနဲ႕ ျငင္းဖူ

းတယ္ ။

က်ဳပ္တို႕ ကဗ်ာဆရာေတြက လူကဲ႕ရဲ႕စရာမ်ားျဖစ္ေနသလား ဗ်ာ ။

*

ကာရန္စစ္စစ္ေတြကို ေသာက္တယ္

ရသ အသစ္ေတြကို ဖန္တီးတယ္

ကဗ်ာက ေမြးဖြားလာတဲ႕

နွလံုးသားေတြနဲ႕

ေလာကၾကီးကို အက်ိဳးျပဳတယ္ ။

*

က်ဳပ္က ဘ၀ကို ေပါ႕ေပါ႕ပါးပါး ျဖတ္သန္းတဲ႕သူဘဲ ။

*

ခန္းမၾကီးထဲမွာ ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္

ရွန္ပိန္ခြက္ တိုက္ရတာေတြကို သေဘာမက်ဘူး

*

လူအထင္ၾကီးေအာင္ တန္ဘိုးၾကီး ပစၥည္းေတြ ၀တ္ျပရတဲ႕

လူ႕ယဥ္ေက်းမွဳ အသစ္ေတြကိုလည္း ေခါင္းခါတယ္ ။

*

ေလာကၾကီးမွာ အလိမ္ေတြ အေပၚယံေတြ မ်ားေနတဲ႕ အခ်ိန္မွာ

ကဗ်ာဆရာေတြက

ဒဲ႕သမားေတြ ။

တစ္ခါတစ္ေလ လူမုန္းမ်ားမယ္ ။

ထမင္း နပ္မွန္ခ်င္မွ နပ္မွန္မယ္ ။

ကဗ်ာတစ္ပုဒ္နဲ႕ အသက္ဆက္ေနရတာကို က ဘ၀ ပီသေနတာပဲ ။

*

က်ဳပ္တုိ႕ ရဲ႕ စိတ္ကို

အေရာင္ မတင္နဲ႕ ။

အေတာင္ ပံတပ္မေပးနဲ႕

က်ဳပ္တို႕ဟာ တစ္ျဖည္းျဖည္း ခ်င္း ဆန္တက္လာမဲ႕

လင္းယုန္ငွက္ ။

ကိုယ္႕ရိုက္ခက္မွဳ နဲ႕ ေက်ာ္ျဖတ္လာတဲ႕ အတားအဆီးေတြကို အသိအမွတ္ျပဳေနမယ္ ။

ကိုယ္႕ရုန္းကန္မွဳ နဲ႕ တိုုးထြက္လာတဲ႕ တိမ္တိုက္ေတြကို သတိရေနမယ္ ။

*

ဘ၀ထဲမွာ

ကဗ်ာကို ေသြး ရင္း

ေမတၱာတရားေတြ ယိုဖိတ္လာတဲ႕

အနုပညာ ေမွာ္အိမ္ကို

က်ဳပ္တို႕ လွမ္းၾကတယ္ ။

*

ျခံတံခါးကို

အမွန္တရားေသာ႕နဲ႕ ခတ္တဲ႕ အခါမွာ

ဘ၀သမားေတြပဲ အနားကို ကပ္လို႕ရတယ္ ။

လူပီသ တဲ႕လူေတြ ပဲ ေသာ႕ဖြင္႕ခြင္႕ရွိတယ္ ။

အဲဒီ အိမ္မွာ

ျငိမ္းခ်မ္းမွဳ တစ္ေပြ႕တစ္ပိုက္ နဲ႕ လူတိုင္းေပ်ာ္ေနၾကတယ္ ။

#သခၤရာ

ကြ်န္ေတာ္႕ရြာ နွင္႕ ကြ်န္ေတာ္ ႕ သၾကၤန္

အခ်ိန္တိုင္း ျပန္သြားခ်င္ေလာက္ ေသာ ေနရာ တြင္
သိပ္လြမ္းဖို႕ေကာင္းေသာ အတိတ္တစ္ခုရွိ တက္ ၏။

ဘူတာရံု အို၏ သံလမ္းမ်ား နွင္႕  ကြ်န္ေတာ႕ အိမ္သည္  သိပ္မေ၀းေသာ ေနရာ  တြင္ တည္ရွိ သည္ ။
ထူ ျပားလွစြာေသာ တမာပင္တန္းမ်ားက   သံလမ္းနွင္႕ အိမ္ကို ၾကားခံထား ၏။
မီးရထား တစ္စီး ၏ ဥၾသ သံၾကားတိုင္း ျပတင္းေပါက္ကို ေျပး၍ လာၾကည္႕ေသာ
ကာလ တစ္ခုကို  ကြ်န္ေတာ္ ေျပး၍ သတိရမိ ၏ ။
မီးရထားကို ခ်စ္ တက္ေသာ လူမ်ားသာ လွ်င္  ခံစားမွဳကို နားလည္ ေလ႕ရွိသည္ ။

March လ ေႏြရာသီ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ရွည္ၾကီးကို
သၾကၤန္ကို ေမွ်ာ္လင္႕ရင္႕  ကုန္ဆံုးေလ႕ရွိ၏။
တမာရြက္ေဟာင္းတို႕ ေၾကြေသာအခါ တမာရြက္ နုနု အား
အပင္ေပၚတက္ ၍ ခူးေသာ အခိုက္အတန္႕မ်ား အား  လြမ္း ၏ ။

စာေရးေနရင္းပင္  ငါးပိရည္ၾကိဳနွင္႕ တမာရြက္နုျပဳတ္ရနံ႕ ကို ရ မိသည္ ။

တမာရြက္ခူးရင္း သၾကၤန္အနံ႕ ကိုရွဴရွိဳက္ ၏ ။
ဦးေအာင္ေငြ ၏ ေလာ္စပီကာမွ  တူးပို႕ တူးပို႕ သံနွင္႕ သၾကၤန္မတို္င္ခင္ကတည္းၾကိဳၾကသည္ ။

ကာလသားမ်ားစုေပါင္း ၍
ဘူတာကုန္း  ျမိဳ႕ဦး မ႑ပ္ ကို ေဆာက္၏ ။

ရြာလယ္ တြင္လည္း ခိုင္စံပယ္ ၊ ပိေတာက္ျမိဳင္ ၊စံပယ္ဦး  စေသာ မ႑ပ္ မ်ား ၀န္းရံကုန္ၾက၏။

တစ္ခ်ိဳ႕က သၾကၤန္လည္ဖို႕ လွည္းျပင္၏ ။
တစ္ခ်ိဳ႕က စက္ဘီး ၊ ေမာ္ေတာ္ ဆိုင္ကယ္
တစ္ခ်ိဳ႕ တက္နိုင္ သူမ်ားက်ေတာ႕ ကားျဖစ္  ၏။

ကေလးမ်ားကား ေရျပြတ္ေသနတ္၀ယ္ဖို႕အားထုတ္ သည္။
တစ္ခ်ိဳ႕ အပ်ိဳ လူပ်ိဳမ်ား  ဂိုက္ ဆိုဒ္ မ်ား ၏ ။ေရႊဖလား ေငြဖလားမ်ားျဖင္႕ ျပင္ၾကသည္ ။
အလွဴခံၾကသည္ ။ ေဘးမဲ႕လႊတ္ၾကသည္ ။တစ္ခ်ိဳ႕ကား ထန္းရည္ေလးမ်ားေသာက္ၾက၏ ။
မရမ္းကားၾက ။

သၾကၤန္ယိမ္းအဖြဲ႕ မ်ား အကတိုက္ၾကသည္။
ရြာသည္ ျမန္မာဆန္၏ ။ လွ်ပ္ေလာ္လီ ျခင္း စိုးစဥ္းမွ်မရွိ။

ပိေတာက္ကား သစၥာရွိ  ၏ ။သၾကၤန္မွသာ ပြင္႕သည္ ။
ငု၀ါ ပြင္႕သည္ ။

ခုခ်ိန္တိုင္ ျမန္မာ႕ရနံ႕သင္းေနေသးေသာ
ရြာကို
ကြ်န္ေတာ္ လြမ္းမိသည္ မွာ လြန္ အံ႕မထင္ ။

ေန၀င္ေစာခဲ႕ေသာ ညေနမ်ား

ေန၀င္ခ်ိန္ဟာ ပံုမွန္ထက္ေစာေနခဲ႕တဲ႕ ညေနခင္းေလးတစ္ခုမွာ ကြ်န္ေတာ္ဟာ  လယ္ေတာ အစပ္က  အိမ္ငယ္ေလးတစ္ခုဆီကို   စာေလးတစ္ေစာင္ျဖင္႕
ေလးဖ်င္း ေနွးတြဲ႕ စြာ  ေလွ်ာက္လွမ္းလာခဲ႕ပါတယ္ ။

ေက်ာပိုးအိတ္ထဲက ေခ်ာကလက္ ေလးတစ္ခုကို လည္း တစ္ယုတစ္ယ  ထုတ္ပိုးလာခဲ႕ပါေသးတယ္ ။

ျခံစည္းရိုးက ယိုင္နဲ႕ ေနရံုသာမက  ျခေတြပါစားလို႕ေနသည္။

ျခံတံခါးကို တြန္းဖြင္႕  ၀င္အလာမွာ  စစခ်င္းေတြ႕လိုက္ရတဲ႕ အရာက
စိုက္ခင္းေသးေသးေလးတစ္ခု။
ေဘးနားမွာ ေရေလာင္းတဲ႕ ေရပံုးေလးတစ္ခု ။
အိမ္ငယ္ငယ္ဆီမွ   မီးခိုး မ်ား တက္လာပါတယ္ ။
ဒီအခ်ိန္မ်ိဳး က  အေမ ညေနစာ ဟင္းခ်က္ေနတဲ႕ အခ်ိန္ေပါ႕ ။

အိမ္တံခါးကို လက္နဲ႕ေခါက္ရန္ ၾကံရြယ္ျပီးမွ
အေမ အေမ အေမ ဆိုပီး ေအာ္ေခၚခဲ႕ပါတယ္ ။

ကြ်န္ေတာ္႕အေမ အရြယ္ အဖြားအိုတစ္ဦး တုန္ရီစြာ ထြက္ၾကည္႕တယ္ ။
ေခြ်း စ မ်ားကလည္း အေမအိုရဲ႕ နဖူး မွာ ရစ္သီလို႕ ။
"ဘာကိစၥမ်ားရွိလို႕လည္း သားရယ္ "ဆိုေတာ႕
ရုတ္တရက္ ကြ်န္ေတာ္  ေျပာမထြက္ေလာက္ေအာင္ ဆြံ႕အ ေနခဲ႕ပါတယ္ ။

ကြ်န္ေတာ႕လက္ထဲက စာတစ္ေစာင္ဟာ  အေမ႕အတြက္
အိမ္မက္ဆိုးတစ္ခုလား ။
အေမ႕ အတြက္ မိုးေကာင္းကင္ၾကီး ျပိဳက်မွာလား ။
ညေနတိမ္မ်ားဟာ လည္း  တစ္ျဖည္းျဖည္း ယိုင္နဲ႕က်လာတာကို   အေမ႕မ်က္၀န္းထဲမွ တစ္ဆင္႕ကြ်န္ေတာ္ ေတြ႕လိုက္ ရပါတယ္ ။

"အေမ  အေမ႕အတြက္  ကြ်န္ေတာ္ ယူလာတဲ႕ေခ်ာကလက္ပါ  ။ "
အေမ႕ရဲ႕ လက္ က  အေရးအေၾကာင္းမ်ားစြာျဖင္႕ တုန္ရီေနပါတယ္ ။ဒါက" အေမ႕ရဲ႕ သားကြ်န္ေတာ႕ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ စာပါ အေမ "
အေမဟာ  မွိဳင္းညိဳ႕တဲ႕ မ်က္၀န္းမ်ားျဖင္႕ ကြ်န္ေတာ႕လက္ကို ကိုင္ကာ  အေလာတၾကီး ေမးပါတယ္ ။
"အေမ႕ သားေလးေကာ ဟင္  သား"
ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္လိုေျပာထြက္ရက္မလည္း ။
အေမဟာ
ရုတ္တရက္ သေဘာေပါက္သြားရန္တူသည္ ။

တစ္ျဖည္းျဖည္း ၀င္လာတဲ႕ ေန၀န္းနီၾကီးကို  မ်က္နွာမူပီး   ၀ါးကုလားထိုင္ေလးတစ္ခုမွာ ေျဖးညွင္းစြာထိုင္ ခ်လိုက္ပါတယ္ ။
"သားေလးရယ္  အေမ ဘယ္လို ဂုဏ္ယူရက္ပါ႕မလည္း"
အေမ ဟာ  ကြ်န္ေတာ႕ကို ဖက္ပီး  မ်က္ရည္မ်ားက်လာတာကို  ေတြ႕လိုက္ရပါသည္။

"အေမ  ဒီစာကို ဖတ္ေနရတဲ႕ အခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္ဟာ  အေမ႕နားမွာမရွိေတာ႕ပါဘူး အေမ ။ စစ္ဆိုတဲ႕ ကစားပြဲတစ္ခုမွာ  ကြ်န္ေတာ္တို႕ဟာ  ကေလးငယ္ေတြျဖစ္ခဲ႕ၾကတယ္ အေမ ။ ဒါေပမဲ႕  သားဟာ  အေမ ဂုဏ္ယူရမဲ႕သားတစ္ေယာက္ပါ ။
နိုင္ငံ အတြက္ အသက္ေတာင္ ေပးပီးခဲ႕တဲ႕ အခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္ဟာ အေမ႕အတြက္ ဘာမွ လုပ္မေပးနိုင္ခဲ႕တဲ႕ သားမိုက္တစ္ေယာက္ လို႕ လည္း အေမ ေတြးမေနဘူးဆိုရင္ေတာင္  ကြ်န္ေတာ္ဟာ  အေမ႕အတြက္ သုည တစ္ေကာင္အျဖစ္ ေၾကြလြင္႕
ေနခဲ႕ပီးပါပီ အေမ ။ အေမ႕က်န္းမာေရးကို အေမဂရုစိုက္ပါအေမ ။ သားနဲ႕ နွစ္ေယာက္တည္း ရွိတုန္းကလို  အေမေနေပးပါ ။ အိမ္ေရွ႕က စားပင္သီးနွံေတြ  ျဖစ္ထြန္းလာရင္လည္း သားကို ေတြးပီး ေဆြးမေနပါနဲ႕ အေမရယ္ ။
ကြ်န္ေတာ႕ရဲ႕ ပင္စင္လစာေလးနဲ႕  အေမ ဘယ္လိုမွ မေလာက္နိုင္ တာကို  လည္းသားသိပါတယ္ အေမ ။ခြင္႕လႊတ္ပါဆို တဲ႕ စကားတစ္လံုးကို ထပ္ခါတလဲလဲ သံုးတဲ႕ သားမိုက္အျဖစ္ နဲ႕  ခြင္႕လႊတ္ပါလို႕ေျပာပါရေစ အေမ။
က်ည္နံ႕ေတြ သင္းေနတဲ႕ စစ္ေျမျပင္က  အေမ႕ရင္ခြင္ေလာက္  မေအးျမဘူးအေမ။ အဲဒီ အခ်ိန္ ခ်ိဳျမလြန္းတဲ႕ အေမ႕ရဲ႕ အျပံဳးေတြကို သတိရမိတယ္ ။ ခုခ်ိန္မွာ အၾကားခ်င္ဆံုးက  ေသနတ္သံေတြမဟုတ္ဘူး အေမ ။ အေမ႕ရယ္ သံေတြပါ ။
အေမ အစစအရာရာ ဂရုစိုက္ပါအေမ ။အေမ႕ကို သားကန္ေတာ႕ပါတယ္ အေမ "

အေမ႕မ်က္နွာ ဟာ  တစ္ျဖည္းျဖည္း မို႕အစ္လာ တာကို  ေမွာင္ရိပ္သန္းေနတဲ႕ အလင္းနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ ေ၀ေ၀ ၀ါး၀ါး ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္ ။

ဒီလိုမ်ိဳးေန၀င္ေစာခဲ႕ တဲ႕ ညေနေတြ  စစ္ရဲ႕  တိမ္တိုက္ၾကားမွာ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ားေတာင္ရွိမလဲဆိုတာ
အေမ  ၾကိဳပီးေတြးေနခဲ႕ဦးမယ္ဆိုတာ
ကြ်န္ေတာ္ရိပ္မိလိုက္ပါ တယ္ ။


#သခၤရာ

အသဲကြဲသံ

ခပ္ညံ႕ညံ႕ အရက္ဆိုင္ထဲက 
၀ုန္းခနဲဆို တိုးထြက္လာတဲ႕ အသဲကြဲ တံလွ်ပ္လွိဳင္းေတြ
တစစနဲ႕ ေတာက္ေလာင္ လာလိုက္တာ
ေမွာင္ေနတဲ႕ ည ေတာင္ မ်က္ရည္ေတြ ၀ဲလို႕ ။

ခါးသီးလြန္းပါတယ္
ေျခဖ၀ါးမွာ   ခစားလို႕
ကြ်န္တစ္ေယာက္လို ရိုက်ိဳးစြာ   ေနခဲ႕တာေတာင္
ဒီစားပြဲ၀ိုင္းေပၚက အရက္ေလာက္ေတာင္ သူမက သစၥာမရွိ
ဒီလိုနဲ႕
အသဲဟာ  အက္ယာလိုက္လာတာ 
သူမမ်က္နွာကို  မုန္းပစ္ရတဲ႕ထိ ။

၀ုန္းခနဲ ထခြဲလိုက္တဲ႕ ပုလင္းသံ
ျဖတ္ခနဲ ထလက္လာတဲ႕ မီးသီးငယ္
ဟက္ကနဲ ကြဲသြားတဲ႕ အသည္းကြဲသံရဲ႕ အဆံုးမွာ
လူတိုင္း လူတိုင္း အတြက္
အေဆြးတစ္ခုေတာ႕  က်န္ရစ္ျမဲ ဆိုတာ
သူမ ဓာတ္ပံုကို ေငးၾကည္႕ရင္ ကြ်န္ေတာ္ သေဘာေပါက္လာမိပါတယ္ ။

#သခၤရာ

အသည္းကြဲ

လြမ္းလို႕လည္းဘာမွ လုပ္မရေသာ ဘ၀မွာ
သူ႕ဓာတ္ပံု ဟာ က်ိန္စာတစ္ခုလို ျဖစ္လာတယ္
ၾကည္႕ေနရင္းနဲ႕ အက္ရာထင္လာတဲ႕အသည္း
အရက္တစ္ခြက္နဲ႕ ေျဖေဖ်ာက္လည္း
ဘာသိဘာသာ ။

ကံမဆံုတဲ႕ လမ္းမွာ
ငါတို႕ေတြ ၾကံဳရာကို လွမ္းလိုက္ရမွာလား
မျဖစ္ဘူးဆိုျပီး ေနာက္လွည္႕ၾကည္႕ေတာ႕
သူမဟာ သတို႕သမီးေလးတစ္ေယာက္
ကြ်န္ေတာ္နဲ႕ မသက္ဆိုင္ေသာ အရာ ။
သူမဟာ အပိုင္းအစ တစ္ခု ။

ပန္းခင္းတဲ႕ လမ္းတိုင္းမွာ မင္းေျခခ်ရပါေစ
ထြန္ယက္စိုက္ပ်ိဳးတက္တဲ႕ ဥယဥ္မွဴးတစ္ေယာက္လို
ငါဟာ ေဆြးေနဦးမွာ ။
သိပ္လွတဲ႕ မ်က္၀န္း ေလးကို
ေနာက္နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာထိ လြမ္းတက္ေနဦးမွာပါ ။
#သခၤရာ

အေဖ နွင္႕ အေတြးမ်ား

အမိုးမလံုတဲ႕ ခပ္ရြဲ႕ရြဲ႕ အရက္ဆိုင္ထဲမွာ
အနာဂတ္ ေတြ အေၾကာင္း 
ကြ်န္ေတာ္ ရယ္ အေဖ ရယ္ ေျပာခဲ႕ဖူးၾကတယ္ ။
*
အေဖက အရက္ေသာက္တယ္
အေဖက လူညံ႕ တစ္ေယာက္မဟုတ္ခဲ႕ဘူး
ကြ်န္ေတာ႕ ထက္ကို ဘ၀ နာခဲ႕တဲ႕သူ ။
ဘြဲ႕ တစ္ခု အတြက္ သူမ်ားအိမ္မွာ ကြ်န္ခံပီး ယူလာတာကို အျမဲဂုဏ္ယူ စြာ
ကြ်န္ေတာ႕ကို ေျပာတယ္ ။
*
ၾကိဳးစားမွဳကို မရပ္ဖို႕ အေဖ ေျပာမယ္
ေလာကၾကီး ကလူေတြက ဒီအတိုင္းပါဘဲကြာ
ေျမနိမ္႕ရင္လွံစိုက္တက္တာကို အေဖက ေျပာမယ္
ေငြမရွိရင္ အမ်ိဳးဆိုတာ အလကားဘဲ ဆိုတာကို ေျပာတယ္
အေဖက ဘ၀ကိုနာတယ္
ကြ်န္ေတာ္က အေဖ႕ကို သနားတယ္
အေဖက မိသားစုကိုခ်စ္တယ္
အေဖ က သူ႕အေမကို ခ်စ္တယ္
အေဖက သူ႕အေဒၚတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္တယ္
*
အေဖကစည္းကမ္းၾကီးတယ္
အေဖက စကားနည္းတယ္
ျခံမွာ စည္း ျမစ္မွာ ကမ္း လူမွာ စည္းကမ္း ဆိုတာ အေဖ႕ ေဆာင္ ပုဒ္
ဖိနပ္ခြ်တ္ရင္ ဘယ္လိုခြ်တ္
ခ်ိတ္ ခ်ိတ္ရင္ ဘယ္ လိုခ်ိတ္
ပုဆိုး လွမ္းရင္ ဘယ္လိုလွမ္း
ငယ္ငယ္တုန္းက အေဖစိတ္ဆိုးလို႕ ရိုက္ဘူးတာ တစ္ခါဘဲရွိတယ္
*
တစ္ခါတစ္ခါ ဇြန္လ ရဲ႕ မိုးေစြတဲ႕ ရက္စြဲေတြကို သတိရတယ္
အေဖ ခ်က္ေကြ်းတဲ႕ ပုဇြန္လံုး ဟင္း
အေဖ ၾကိဳက္တဲ႕ မွန္ေရာင္ဟင္းခ်ိဳ
အေဖ ေက်ာ္တဲ႕ အဆာပလာမဲ႕ ထမင္းျဖဴေက်ာ္
ခုထိ ကြ်န္ေတာ္ သတိထားမိတယ္
အေဖက ပဲနွပ္ ၾကိဳက္တယ္
အေဖက ေခါက္ဆြဲေက်ာ္ ကို ၾကိဳက္တယ္
အေဖက ငါးသ ေလာက္ကို ၾကိဳက္တယ္
*
တကၠသိုလ္တက္တုန္းက
အေဖ႕လက္ထဲက ေငြတစ္ေသာင္းနဲ႕
ျပင္ဦးလြင္ထိတက္လာပီး ကြ်န္ေတာ႕ကို ေပးဖူးတယ္္
ငါ႕သား ၾကိဳးစားပါတဲ႕
အေဖ ဟာ မိုးေရၾကားထဲမွာ တစ္ေယာက္တည္းျပန္သြားတာကို ကြ်န္ေတာ္ ရပ္ၾကည္႕ေနဖူးတယ္
*
အေဖ ဟာ ေက်းဇူးၾကီးမားတယ္
အေဖ ဟာ ပဲ႕ကိုင္ရွင္
အေဖ႕ အေၾကာင္းေတြေတြးရင္း အေဖ႕အေတြးေတြကို ေငးရင္းးး

#သခၤရာ

ဂီတ နွင္႕ ကဗ်ာ

ခ်ယ္ရီေတြ ပြင္႕တိုင္းသာ
ခ်စ္သူကို လြမ္းဖို႕ ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ ျဖစ္ ရမယ္ဆိုရင္
ကြ်န္ေတာ္  ေဆာင္းေတြ ကို နွစ္သက္ ေနတက္မွာ ။

တစ္ခါက
ကြ်န္ေတာ႕ စိတ္ကူးတစ္ခုထဲမွာ စာအုပ္ဆိုင္ေလးတစ္ခုရွိတယ္

တစ္ခါက
ကြ်န္ေတာ႕ အေတြးထဲမွာ  လမ္းေဘးအုတ္ခံုေလးတစ္ခုရွိတယ္

အဲဒီအေတြးေတြက တူတယ္
မာနေတြ ၾကီးတယ္
အခ်စ္ဆိုတာကို ပ်က္ရယ္ျပဳတယ္

ခ်ယ္ရီပန္းေျခာက္ေတြ ညွပ္ထားတဲ႕ ကဗ်ာစာအုပ္တစ္ခုၾကားမွာ
မိုးကို ခ်စ္တာ ပါမယ္
ေဆာင္းကိုခ်စ္တာပါမယ္
ေႏြကို ခ်စ္တာပါမယ္
ဘယ္အရာကို မွ ကြ်န္ေတာ္ မပိုင္ဆိုင္ဘူးတဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြဟာ
ဘာလို႕ အခ်စ္လို႕မ်ား ေခါင္းစဥ္ တက္ထားတယ္ ဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္ မသိဘူး

ကြ်န္ေတာ္က ရိုးရိုးေတြးတယ္
သူတို႕က တစ္ကြက္ေက်ာ္ျပီး ေမးခြန္းထုတ္တယ္
အသည္းကြဲတယ္ ဆိုတာ ရလဒ္ တစ္ခု
အသည္းကြဲတယ္ ဆိုတာ အမွန္တရား တစ္ခုဆို တာ   လက္ခံတက္ခဲ႕ျပီ ။

စာအုပ္ဆိုင္က လြင္႕လာတဲ႕ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္
လမ္းေဘး အုတ္ခံုေပၚက က်လာတဲ႕ ဂီတ တစ္စြန္းတစ္စနဲ႕
ေနသားေတြ ဘာေတြက်

တစ္ခါတစ္ခါ
၄င္းတို႕အား ျပန္လည္ တမ္းတမိသည္ မွ လြဲ၍  ။

#သခၤရာ